Soms moeten we onszelf heel bewust er op wijzen dat we een uitspanning weliswaar erg sympathiek kunnen vinden, maar dat ons eerste doel het proeven van de aangeboden gehaktbal is.
Bij Jofel Prinsenland was het binnenkomen al een aangename verrassing: In een wat winderig en verlaten aandoend winkelcentrum is Jofel een oase van gezelligheid.
Dat slaat niet alleen op de inrichting en verlichting, maar zeker ook op de vrolijke hipster en zijn vrouwelijke kollega's die de bediening bemensen.
Na de gebruikelijke plichtplegingen omtrent een drankje, hebben we de gehaktballen in de bestelling gedaan. Een met bruinbrood en een met witbrood.
Het eerste wat ons opviel bij aflevering was dat de sneetjes brood nog met een stukje aan elkaar zaten, een teken van ter plaatse gesneden vers brood. Daar houden we van!
Ook de rest van het bordje zag er prima uit, wat groenvoer en een lekker potje grove mosterd waren present, het smullen kon beginnen.
Dat viel helaas tegen.
De op zich best behoorlijk flinke bal bleek bij de eerste hap papperig te smaken, en bij nadere bestudering kwamen we tot de slotsom dat er te weinig vlees en te veel paneermeel in was gebruikt.
Met als resultaat een wat soppig aandoende bal met te weinig "bite".
Ons advies aan de Jofele Chef is dan ook: Doe een paar dubbeltjes bij de prijs van de bal, en investeer die in een wat betere verhouding tussen grof gedraaid vlees en de overige ingredienten. Dan is de prijs van de bal nog steeds helemaal Jofel, maar komt de bal veel hoger op ons scorebord.
We komen graag nog eens terug om te kijken of dat is gelukt?
